از دست دادن و ضایعات مواد غذایی یک معضل رو به رشد در جامعه مدرن ما می باشد. حدود یک سوم مواد غذایی تولید و توزیع شده در جهان هرگز خورده نمی شود. استفاده ناکارآمد از منابع که ما را مجبور به هزینه های گزاف برای دفع زباله می کند، گازهای گلخانه ای (قابل اجتناب) را در تمام مراحل زنجیره تولید و توزیع تولید می کند و به اقتصاد ما  1 تریلیون دلار در سال لطمه می زند. 

ضایعات مواد غذایی از طریق:

• انتشار گازهای گلخانه ای
• تغییر آب و هوا
• آب
• تصرف زمین

به محیط زیست آسیب می زند.

چه می شود اگر راهی برای استفاده از فناوری‌های نوظهور مانند فناوری نانو و همچنین بسته‌بندی پلیمری زیستی برای افزایش ماندگاری مواد غذایی و محصولات تازه وجود داشته باشد؟ در این شرایط  ما می توانیم ضایعات مواد غذایی را کاهش دهیم و از تأثیر ضایعات مواد غذایی بر مصرف آب، انتشار CO2، اشغال زمین و تغییرات آب و هوایی جلوگیری کنیم. با این کار می توان به محیط زیست کمک کرد. این امر با استفاده از بسته بندی اکتیو بیوپلیمری به جای بسته بندی پلیمری انجام می شود.

بیایید ضایعات مواد غذایی را کاهش دهیم و پلیمرهای کمتری تولید کنیم